Plastik buharlaştırma işlemi torbaları ve şişeleri sonsuza kadar geri dönüştürebilir

[™ Admin]

Plastik buharlaştırma işlemi torbaları ve şişeleri sonsuza kadar geri dönüştürebilir

Plastik şişeler ve torbalar kimyasal yapı taşlarına buharlaştırılabilir ve ham malzemenin tüm özelliklerine sahip yeni plastiklere dönüştürülebilir. Hala aşılması gereken engeller var, ancak yeni süreç plastik için gerçek bir dairesel ekonomiye doğru büyük bir adım.

1950'lerden bu yana yaklaşık 5 milyar ton plastik çöplüğe gitti ve geri dönüşüm çabaları ürettiğimiz miktarın yalnızca yüzde 9'unu ele aldı. Mevcut tekniklerle, plastikler her geri dönüşüm turunda bozuluyor ve bu süreçte yalnızca birkaç döngüden sonra çöplüğe gidiyor.

Tüm plastikleri sonsuza dek geri dönüştürebilen inanılmaz yeni teknoloji

Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'den John Hartwig ve meslektaşları daha önce atık plastiği bileşenlerine ayıran bir süreç geliştirmişlerdi, ancak bu süreç, sürecin bir parçası olarak geri kazanılamaz şekilde kaybolan pahalı metal katalizörler iridyum, rutenyum ve paladyuma dayanıyordu. Hartwig, tekniğin "akademik bir makale için, gösteri amaçlı olarak uygun olduğunu, ancak endüstriyel hale gelebileceği düşünülen bir şey için ihtiyaç duyacağınız şeyin yakınından bile geçmediğini" söylüyor.

Şimdi, ekibi hem çoğu plastik poşetin yapıldığı polietilen hem de daha sert nesneler yapmak için kullanılan polipropilen üzerinde çalışan ve yalnızca temelde "kir" olarak kabul edilen katalizörlere dayanan gelişmiş bir süreç keşfetti, diyor Hartwig.

Plastikler, birbirine bağlanmış monomer adı verilen daha küçük birimlerden oluşan polimer adı verilen büyük moleküllerden oluşur. Katalizörler polimerlerin kimyasal bağlarını kırarak bunları gaz halindeki monomerlere dönüştürür ve bunlardan hiçbir zaman geri dönüştürülmemiş ham malzemenin tüm özelliklerine sahip yeni plastikler bir araya getirilebilir.

Deneylerde, ekip, polietilen ve polipropilen karışımını neredeyse %90 verimlilikle propilen ve izobütilen monomerlerine dönüştürmek için alüminyum oksit üzerinde sodyum ve silika üzerinde tungsten oksit olmak üzere iki katalizör kullandı.

İngiltere'deki Cardiff Üniversitesi'nden Benjamin Ward, araştırmaya katılmamış olmasına rağmen, plastiklerin geri dönüşümünün boyalar, yangın geciktiriciler ve plastikleştiriciler gibi binlerce katkı maddesi tarafından daha zor hale getirildiğini ve bunların bitmiş bir ürünün üçte birini oluşturabildiğini ve geri dönüşümden sonra son ürünü kirletebildiğini söylüyor. "Çöp sahasını erteliyor. Çevresel sorunu erteliyor. Ancak tamamen engellemiyor," diyor.

Ward, bu yeni sürecin katkı maddesi sorununu çözdüğüne inanıyor çünkü malzemeyi bileşen gaz monomerlerine ayırmak katkı maddelerini de ortadan kaldırıyor.

Hartwig, hala aşılması gereken birçok engel olduğunu ve sürecin yalnızca az sayıda yaygın katkı maddesinin varlığında test edildiğini söylüyor. "Katalizörü zehirleyecek, engelleyecek katkı maddeleri olacak," diyor. "Bunları ayırmanın bir yolunu bulmamız gerekiyor ki bu belki de en uygun yol değil ya da bu katkı maddelerinden bazılarının daha dirençli olacağı farklı katalizör yapıları veya bileşimleri bulmamız gerekiyor. Bu kesinlikle bir zorluk."

İngiltere'deki Portsmouth Üniversitesi'nden Cressida Bowyer, atık plastiği bileşen parçalarına ayırabilen ve katkı maddelerine dayanıklı bir sürecimiz olsa bile, yine de ek endişeler olduğunu söylüyor. "Geri dönüşüm son ürünlerinin [katalizörler ve katkı maddeleri gibi] toksisitesi ve bertarafı hesaba katılmalıdır. Bunlar, geri dönüşüm teknolojilerinin algılanan faydalarından daha ağır basabilir," diyor. "Geri dönüşüm, tek kullanımlık ve gereksiz plastiklerin üretimini sürdürmenin veya artırmanın ve mevcut yaygın al-yap-atık kültürünü sürdürmenin herhangi bir çözümü veya gerekçesi olarak görülmemelidir."

Kaynak: NS