Bilmem
Nolur Tanrım bu ben olmayayım
nolur bu değişikliklerle başa çıkamıyorum
ya da bu düşüncelerden niye kurtulamıyorum
aklımdan attığımı sandığım her an niye tek düşünebildiğim
yine niye aynı şeyler?
Tanrım dünya mı karanlık yoksa ben mi?
neden herşeyin üstünde bir duman var?
benim mi gözlerim dumanlı?
İnanın böyle olmak istemiyorum
hiçbirşeyden zevk almayan herşeye burun kıvıran
ama hayattan zevk alırsam kendime duygularıma ihanet edermişim gibi geliyor.
bunca zamandır inandıklarım neden karşımda paramparça oluyor,aklım hiç almıyor.
herşeyin yıkılışını izlemek belkide bu denli karartan beni.
üstesinden gelemiyorum.
gelmişim zannediyorum sonra tekrar başa dönüyorum
ve sanki bu daha da yıkıyor içten içe,
ben herşeyi sadece zannediyorum
belki de hatam bu zannetmek,sanmak
olmayan şeyleri görmek.
varolmayan duyguların olduğunu düşünmek.
hep görmek istediğim gibi görmek
gerçeği her zaman reddetmek.
hatalarımı bildiğim halde devam etmek.
bunları yazabilmek ama sonrasında yine aynı şeyleri düşünmek
eskiden yaşadıklarımı düşünmek
zamanı geri almayı istemek
hep bir bulutla yaşamak düşüncelerimde
çok gülersem ağlayacağımın düşüncesi.
kendimi böyle alıştırmışım..
Tanrım gülmek istiyorum çok gülmek istiyorum
ama sonrasında güldüğümden fazlasını ağlamak istemiyorum.
http://www.youtube.com/watch?v=cmvef-I0nyY
3 Yorum
Önerilen Yorumlar